مردمسالاری دینی با همه مزایا و معایبش ساختاری پذیرفته شده در نظام جمهوری اسلامی ایران است و یکی از بزرگترین معایبش این که اگر نصف باضافه یک مردم به کسی رای دادند و در تشخیصشان اشتباه کردند لطمات حاصل از این تشخیص اشتباه را باید نصف منهای یک مردم که به دیگری رای داده اند نیز تحمل کنند.
بدتر اینکه هر دو طرف داستان عمدتا نظام اسلامی و در راس آن ولی فقیه را مقصر می پندارند و توقعات فوق قانون و... از ایشان دارند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی
در مراسم ۱۴ خرداد 1396و در آستانه تشکیل دولت دوازدهم گفتند: «بر طبق قانون‌اساسی، رئیس‌جمهور از
امکانات بسیار گسترده‌ای در کشور برخوردار است؛ خیلی از کارها را میتوانند
انجام بدهند؛ از این امکاناتی که در اختیار دارند استفاده کنند، ظرفیّت‌های
داخلی را بالفعل کنند، هیچ درنگی در عمل به وعده‌هایی که به مردم داده
شده‌است صورت نگیرد.
مسئولین را، مسئولان بخشهای مختلف را -حالادر دولت دوازدهم- جوری انتخاب بکنند که کارکن و فعّال و پای‌کار وتوانا باشند؛ یعنی توانایی آنها بتواند کارها را ان‌شاءالله پیش ببرد. اگر خدای نکرده در بخشهای مختلف -چه اقتصادی و چه غیراقتصادی- یک بخشی از خود ناکارآمدی نشان بدهد، این به حساب ناکارآمدی نظام گذاشته خواهد شد و این بی‌انصافی است؛نظام کارآمد است؛ بخشهای مختلف باید بتوانند خودشان را پابه‌پای نظام پیش ببرند.»
پ ن: عاملان معاویه در کوفه گوسفندان مردم را می دزدیدند و فحش هایش را امام علی(ع) می خورد.
- ۹۷/۰۵/۲۵