شستشوی دل

این روزها دسته ها و هیئات عزاداری همچنان مشغولند به عزاداری سید و سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام.
رسمی است که هر روز عصر در ایام محرم دسته عزاداری از درب مسجد روستا حرکت کرده به درب منازلی که از پیش تعیین شده می روند و زیارت عاشورایی می خوانند.

یکی از عصرها نیز به منزل پدری ما می آیند. آن روز در حال رفت وروب و شستشوی اطراف منزل برای استقبال از عزاداران حسینی بودیم.
یکی از اهالی یاحال روستا که از آنجا عبور می کرد، گفت: کاش همانگونه که کوچه و اطراف منزل را سالی حداقل یکبار برای عزاداران حسینی شستشو می دهیم دلمان را نیز هرسال حداقل یکبار شستشو می دادیم و هرچه رذالت و کثاقت و حسادت و... بود بیرون می ریختیم.

دیدم حرف خیلی زیبایی زد و از ته دل آرزو کردم که اینگونه باشم و اینگونه باشیم ان شاءالله.

پ ن: پدر م در سال 1382 به رحمت خدا رفته است، برای شادی روحش الفاتحه مع الصلوات.
پ ن2: روستای آبا و اجدادی ما روستایی است به نام باقرآباد از بخش بن رود استان اصفهان.